همه چیز تو سر خودمونه

هیییییچ کس تو این دنیا نمیتونه مارو خوشبخت یا بدبخت کنه... دقیقا هیچ کس... تصمیم برای بدبخت یا خوشبخت شدن، پولدار یا بی پول بودن، رابطه خوب داشتن یا نداشتن، مورد خیانت واقع شدن یا نشدن، حتی بیمار شدن یا نشدن، همه اینا قبلا گرفته شده... کجا؟ تو سر خودمون بطور خودآگاه و ناخودآگاه... ما فقط چیکار می کنیم؟ آدمای مختلف رو به خدمت می گیریم تا تصمیم مارو عملی کنن... دقیقا همین کارو میکنیم بدون ذره ای اینور و اونور... اصلا همین ذهنیت بدبخت بودنه که یه فردی رو وادار به درد دل و حرف زدن در این مورد میکنه... اون وقتی داره این حرفارو میزنه دنبال راهکار که نیست، ناخودآگاهش داره از اون بدبختی لذت میبره و افتاده تو یه چرخه معیوب و منفی برای آوردن بدبختی بیشتر تو زندگیش... تو مقیاس بزرگترم همینه ها..‌ ما با این ذهنیت که ایران که هیچوقت درست نمیشه، ما ملت که دیگه امیدی بهمون نیست، این سرزمین نفرین شده اس، دقیقا هی مسوولینی رو تو خودمون پرورش میدیم که واقعا مارو روز بروز بدبخت تر کنن تا فرضیه هامون اثبات بشه... دنیای بیرون رو ول کنین... همه چیز تو سر خودمونه... همه چیز...