سه علامت

جهان هستی با سه بار علامت به من فهموند که با افراد خانواده ام حرف بزنم. 

میخوام سعی کنم کمتر بیام اینجا بنویسم و یا کمتر حرفهام رو توی خودم بریزم. 

این چند روز که زیاد آپ نمیکردم وقت نداشتم، تمام حرفهایی که به ذهنم میرسید بنویسم رو به زبون میاوردم.  

سه بار علامت از طرف جهان هستی به من یه چیزایی فهموند. علامت اول همسرم که به جای اینکه حرفهاشو به من بزنه با غریبه ها حرف میزد . علامت دوم پسرم که من تازه فهمیدم چقدر دوست داره تو آغوش بگیرم ببوسمش ازش سوال کنم اونم جوابم رو بده. دوست داره براش وقت بذاریم. دو سه روز پیش وقتی همسرم داشت به پسرمون دوچرخه سواری یاد میداد ، رفتارهای اضافه و مقاومت هاش خیلی کمتر از قبل شده بود خیلی راحت دوچرخه سواری رو یاد گرفت.

و علامت سوم دخترم که به محض اینکه براش گوشی موبایل گرفتیم دیدم با چند نفر از افراد فامیل چت میکنه حرفهاش رو به اونا میگه به ما نمیگه. حتی نصفه شب براشون مینوشت بیا چت کنیم .

اینها همه برای من و همسرم میتونه نشونه باشه .

من تصمیم گرفتم همه حرفهامو به زبان بیارم. قبلابعضی از احساساتم رو پنهان میکردم میخوام همه حرفهامو بزنم. 

اینجا نوشتن یه فایده داشت برام اونم اینکه تونستم بالاخره احساساتم رو به زبون بیارم. دوستان مجازی به من کمک کردن حرفهامو بزنم ولی خوب دنیای مجازی با تموم شدن نت یا آفلاین شدن تموم میشه .

اصل زندگی ما آدمهایی هست که اطرافمون زندگی میکنند. برمیگردم به دنیای حقیقی و با آدمهای حقیقی زندگیم بیشتر حرف میزنم. باید با حرفهام نشون بدم که من توجه میکنم به شما . چون فکر میکنم حرف زدن مهم ترین اصل توجه کردن به آدمهایی هست که دوسشون داریم.

این ماه پسرم مهد کودک نمیره از الان دنبال جایی میگردم‌که بچه ها جمع میشن جاهایی مثل نمایشگاه یا کارناوال در کنار بزرگترشون نقاشی میکشند یا کاردستی درست میکنند . تعطیلات نوروز یه کارناوال توی بلوار کشاورز راه افتاده بود ولی الان تموم شده. کاش بازهم بذارند. وقتی براش وقت بذارم اونم علاقه نشون میده به کار. 

باید بیشتر برای آدمهای حقیقی زندگیم وقت بذارم.