مدرسه پسرونه

نوه ینفر که اسمش رو نمیبرم تو یکی از مدارس تهران ،(گویا نزدیک خونه ما هست این مدرسه  تو مرزدارانه) به دانش آموزان تجاوز کرده.

من قبلا نگران این بودم که پسرم نتونه مدرسه عادی بره. ولی الان میگم اگر هم نرفت لطف خداست  .با این مدارسشون بجز ناراحتی روحی چیزی برای بچه ها به ارمغان نمی آورند . اگر بچه اتیسم و آسپرگر هم باشه که دیگه سخت تر چون این بچه ها از غریبه ها خیلی میترسند به غریبه نه نمی گن و اتفاقی براشون بیفتد هم به والدینشون اطلاع نمیدن.

نمی دانم بیماری جنسی برخی از آدمها کی خوب میشه؟؟؟؟ اینا کی هستن چجوری شدن رئیس و مسئول ما؟؟؟؟ ما چرا خودمون و بچه هامون رو سپردیم به اینا؟؟؟

ولی بقول عارف معروف میگه گل نیلوفر آبی از وسط لجنزار رشد میکنه با اینکه ریشه هاش در لجنزاره ولی گلی زیبا و پاک سر از آنهمه لجن بیرون می آورد .الان ما هم وسط لجنزار هستیم بذار اونا لجن باشند ما باید گل  نیلوفر باشیم و شکوفا  شویم.