راز گل سرخ

به نظرم آدم ها  رو نباید کندوکاو کنیم ببینیم زندگیشون چه شکلیه؟ با کیا هستن ؟با کی نیستن؟ چی دارن؟ سوادشون چقدره؟ علت رفتاراشون چیه؟ عقایدشون چجوریه؟  چه رازهایی دارند و …

به نظرم آدمها روفقط باید دوست داشت . بهشون محبت کرد  ولی نباید دنبالشون راه افتاد به زور محبت کرد.

یه دوستی داشتم میگفت هرکی کنارم بود بهش محبت میکنم هرکسی هم نمیخواست باشه براش آرزو میکنم یکی  بهتر از من نصیبش بشه. همیشه هم خوشحال بود از هیچکس هیچ انتظاری نداشت .

راز شاد بودن همینه

 همه آدمها مثل گلهای روی زمین هستند

 اگه بخواییم گلبرگهارو جدا کنیم ببینیم چجورین  از چی تشکیل شدن یا از طبیعتشون جداشون کنیم هیچی از اون گل باقی نمیمونه .فقط باید این گلها رو دوست داشت  بهشون عشق ورزید. 

سهراب سپهری میگه:

کارما نیست شناسایی راز گل سرخ

کار ما شاید این است

که در افسون گل سرخ شناور باشیم

پشت دانایی اردو بزنیم

دست در جذبه یک برگ بشوییم و سر خوان برویم

صبح وقتی خورشید درمی آید متولد بشویم

هیجان ها را پرواز دهیم

روی ادراک، فضا، رنگ صدا پنجره گل نم بزنیم

آسمان را بنشانیم میان دو هجای هستی

ریه را از ابدیت پر و خالی بکنیم

بار دانش را از دوش پرستو به زمین بگذاریم

نام را باز ستانیم از ابر

از چنار از پشه از تابستان

روی پای تر باران به بلندی محبت برویم

در بروی بشر و نور و گیاه و حشره باز کنیم

کارما شاید این است که میان گل نیلوفر و قرن 

پی آواز حقیقت بدویم