زنانی که میستایم

امشب میگفت شعری از نزار قبانی رو شنیدی؟

ادامه داد: چرا در سرزمینهای ما زنان جلوی پیشرفت زنان رو میگیرند؟ نزار قبانی شاعر عرب

تو دلم گفتم واقعا چرا ؟ اصلا بهتره بگیم چرا زنان جلوی آزادی زنان را میگیرند ؟

هر وقت زنی آزاد را ستودم ، هر وقت جلوی آزادی زنی دیگر نایستادم به وضوح دیدم که آزادی خودم هم بیشتر شد. پیشرفتم هم بهتر.

ما زنها خودمون خودمون رو سرکوب میکنیم.برای خودمون محدودیت به وجود می آوریم. 

من زنانی که روی پای خود می ایستند را میستایم. زنانی که محدودیتها را کنار میگذارند را میستایم. زنانی که عاشقانه زندگی میکنند را میستایم. زنانی که تواناییهایشان را شکوفا میکنند میستایم. زنانی که به جای آه و ناله از میان سختیها بر میخیزند شروع به کار کردن میکنند را میستایم.

توی نت دنبال اشعار نزار قبانی گشتم واقعا این شاعر سوری روحی لطیف داشته . این یکی از شعرهاش هست:

«

زنانه می‌خواهمت

تا امکان زندگی در سرزمین‌مان ادامه یابد

تا امکان حضور شعر در قرن‌مان ادامه یابد

برای این که ستارگان و زمان ادامه یابند

و کشتی‌ها و دریا و حروف الفبا ادامه یابند

تا تو زن هستی، ما خوبیم

زنانه می‌خواهمت برای این که تمدن زنانه است

برای این که شعر زنانه است

خوشهٔ گندم زنانه است

شیشهٔ عطر زنانه است

پاریس در بین شهرها زنانه است

و بیروت با زخم‌هایش زنانه باقی می‌ماند

به نام آن‌ها که می‌خواهند شعر بنویسند ... زن باش

به نام آن‌ها که می‌خواهند به عشق بپردازند ... زن باش


نزار قبانی

"شاعر سوری"

»